ارتباط بین تصمیمات مالی، فرصت های رشد و ساختار مالکیت در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

بخشي از مالكيت شركت های سهامی در اختيار سهامداران جزء و بخش دیگر در اختيار سهامداران عمده قرار دارد. گروه اول براي نظارت بر عملكرد مديران، عمدتاً به اطلاعات صورت هاي مالي منتشرشده اتکا می کنند. ولیکن گروه دوم اطلاعات مربوط به چشم اندازهاي آتي ، راهبردهاي تجاري و سرمايه گذاري هاي بلندمدت را مستقيماً از مديران شركت دریافت می کنند. اين وضعيت در شركت هاي سهامي ، به تمركز مالكيت تعبير مي شود. نظر به اهمیت تأثيرگذاری سرمايه گذاران عمده بر تصميمات مالي مديريت ، در این تحقيق آزمون روابط میان متغيرها با استفاده از داده هاي 105 شركت پذیرفته شده در بورس در سالهای 1383 - 1387 به منظور بررسی تاثير ساختار سرمايه ، سودهاي تقسيمي و ساختار مالكيت بر ارزش شركت هاي داراي فرصت هاي رشد و بدون فرصت هاي رشد ، تحقیق شده است . در این تحقیق با افزايش سهم بزرگترين سهامدار ، ارزش بازاري شركت كاهش یافته ، لذا رابطه معكوس بين تمركز مالكيت و ارزش شركت تایید شده است. همچنین تاثير فرصت هاي رشد بعنوان متغير كنترلي، در رابطه بين سود تقسيمي و تمركز مالكيت با ارزش شركت تاييد و نقش اين متغير بعنوان نشانه ای از وضعيت شركت توسط سرمايه گذاران تعبير شده است. كلمات كليدي: سود تقسيمي – تمركز مالكيت- ارزش شركت – فرصت هاي رشد