بررسی استفاده از تکنیک پردازش تصویر و هوش مصنوعی برای تخمین برخی ویژگیهای تکنولوژیکی چغندرقند

با افزايش آگاهي هاي مصرف كنندگان و پيچيدگي هاي تقاضاي آنها، كاربرد روش هاي نوين كنترل كيفي اجتناب ناپذير مي باشد. كيفيت را مي توان مجموعه اي از ويژگي ها و صفات در نظر گرفت كه تلفيق آنها از ديدگاه مصرف كننده، منجر به پذيرش محصول مي گردد .اخيراً سيستم هاي ارزيابي خودكار، عمدتاً بر مبناي تكنولوژي رايانه ها براي ارزيابي هاي حسي محصولات كشاورزي مورد استفاده قرار مي گيرند كه اساس آنها را پردازش تصوير تشكيل مي دهد. رنگ سنجي در صنايع غذايي، آزموني مهم و چالش برانگيز است، چرا كه ماده غذايي معمولاً ساختار رنگي غير يكنواختي دارد و در نتيجه رنگ سنجي آن دشوار مي باشد. از طرفي شبيه سازي رفتار مغز انسان در مواجه با رنگ مواد غذايي دشواري خاصي دارد بنابراين كمي كردن پارامترهاي رنگي مواد غذايي از اهميت ویژه اي برخوردار است. نمونه بارز کاربرد پردازش تصویر، صنایع غذایی است که عناصر اصلی آن اندازه گیری بصری و توصیف محصولات غذایی در تصاویر است که میتوان از خصوصیات تصاویر آن را استخراج نمود و به عنوان شاخص کیفیت مطرح کرد. تعیین ارزش تکنولوژیکی چغندرقند در حال حاضر بر اساس عیار و ناخالص های سدیم، پتاسیم و نیتروژن مضره انجام می شود. سایر صفات و شاخص های کیفی وجود دارد که در ارزیابی دقیق تر ارزش تکنولوژیکی چغندرقند می تواند مورد استفاده قرار می گیرد که در تحقیق حاضر مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج حاصله، در رگرسیون چند متغیره عیار قند، سدیم، پتاسیم و ازت به طور جداگانه به عنوان متغیر وابسته و پارامترهای رنگی اندازه گیری شده به عنوان متغیر مستقل مورد استفاده قرار گرفتند که در کلیه موارد مدل رگرسیونی معنی دار نگردیده و نیز با توجه به ضريب تبيين جزئي مدلها، هیچ یک از پارامترهای رنگی قادر به توجیه تغییرات موجود در متغیرهای وابسته عیار قند، سدیم، پتاسیم و ازت نبوده اند همچنین، نتایج حاصله از شبکه عصبی بیانگر این مطلب است که همبستگی بسیار کمی بین پاسخ و متغییرهای مورد بررسی وجود دارد. این نتیجه نشان می¬دهد که نمی¬توان درصد عیار چغندرقند را با استفاده از پارامترهای مورد مطالعه پیش بینی کرد. در بررسی عملکرد مساحت سطح چغندرهای قند روی ویژگی های تکنولوژیکی آنها، کمترین میزان عیار(درصد قند ناخالص) متعلق به چغندرهای با مساحت سطح بیشتر می باشد. با توجه به معنی دار بودن اثر اندازه روی کاهش درصد قند ناخالص و افزایش ناخالصی ها(سدیم، پتاسیم و ازت مضره) و با توجه به همبستگی متغیرها، کاهش عیار و افزایش میزان ناخالصی ها در چغندرهای قند، متناسب با سطح نسبی چغندر است و با افزایش اندازه چغندرقند و در نتیجه افزایش مساحت چغندر میزان عیار کاهش و ناخالصی های آن افزایش می یابد و بالعکس. البته توجه به این نکته حائز اهمیت است که طبق تحقیقات صورت گرفته تغییرات فیزیکوشیمیایی در چغندرهاي ریز در مقایسه با چغندرهای درشت بیشتر است و لذا باید از نگهداري و ذخیره سازي چغندرهاي ریز اجتناب کرد.