مطالعات ولتامتری و اندازه¬گیری داروی بوپرنورفین در نمونه¬های ادرار توسط الکترود خمیرکربن اصلاح شده با سدیم دودسیل¬ سولفات

در این پژوهش، رفتار الکتروشیمیایی الکترود خمیر کربن اصلاح شده با سدیم دودسیل سولفات و سپس عملکرد آن در اکسایش داروی بوپرنورفین مورد بررسی قرار گرفت. روش ولتامتری ضربان تفاضلی برای بررسی افزایش جریان توسط اصلاح¬گر سدیم دودسیل سولفات به کار رفته است. این مطالعات نشان می¬دهد که سدیم دودسیل سولفات باعث افزایش چند برابری جریان، و کاهش حد تشخیص می¬شود. اکسایش بوپرنورفین روی سطح سه الکترود خمیر کربن، کربن شیشه¬ای و طلا در حضور سدیم دودسیل سولفات مورد بررسی قرار گرفته است، با توجه به این¬که بوپرنورفین روی سطح الکترود کربن شیشه¬ای و الکترود طلا پاسخی نشان نمی¬دهد، الکترود خمیر کربن برای بررسی اکسایش بوپرنورفین انتخاب گردید. مقدار ضریب انتقال بار (α) بین الکترود و بوپرنورفین و هم¬چنین چگالی جریان تبادلی یونی (i_0) برای بوپرنورفین با روش ولتامتری روبش خطی به¬دست آمد و از روش طیف سنجی مقاومت ظاهری برای بررسی تاثیر سدیم دودسیل سولفات روی سطح الکترود خمیر کربن استفاده شد که با توجه به کاهش مقاومت انتقال بار به میزان 9/4 می¬توان به این نتیجه رسید که الکترود توسط سدیم دودسیل سولفات اصلاح شده است. با استفاده از روش ولتامتری ضربان تفاضلی برای اکسایش بوپرنورفین در شرایط بهینه شیمیایی و دستگاهی دو محدوده خطی به دست آمد. برای تعیین تکرارپذیری اندازه¬گیری بوپرنورفین در سطح الکترود اصلاح شده انحراف استاندارد نسبی چند اندازه¬گیری تکراری (10=n ) در سطح الکترود اصلاح شده برای محلول 13/0 و 06/0 میکرو مولار بوپرنورفین اندازه¬گیری شده است. در پایان عملکرد الکترود اصلاح شده در نمونه ادرار و نمونه دارویی مورد بررسی قرار گرفت.