ارائه‌ روشی تلفيقی برای اندازه گيری و پيش بينی بهره وری دانش کاران مبتنی بر تکنيک سری های زمانی،‌ مورد کاوی شرکت پارس خودرو

در اين مقاله تلاش بر ارائه روشی مبتنی بر چهارچوب الگوريتم سه مرحله‌ای حلّ مسئله است تا بتواند، ابتدا اندازه-گيری بهره‌ وری دانش‌کاران را در سطوح گوناگون سازمان براساس مدل کلاسيک خروجی به ورودی و مدل ويژه «دابليو.سی.اِم.» (خواستن، توانستن و امکان داشتن) نمايش دهد(تعيين وضع موجود)، دوم اين‌که علّت‌های ايجاد وضع موجود را براساس مدل ويژه ارائه شده شناسايی نموده و بر اساس روش‌های تصميم‌گيری مناسب اولويّت‌بندی شوند. و بااستفاده از تحليل‌های ديناميکی ميزان تأثيرشان بر بهره‌وری دانش‌کاران مشخص شود (تعيين علت‌ها)، در پايان بهره‌وری دانش‌کاران را در دوره زمانی يک‌ساله مبتنی بر تکنيک‌های سری‌های زمانی پيش‌بينی نموده و با توجّه به شرايط، از ميان گزينه‌های گوناگون بهترين گزينه را به عنوان راه‌کار برای بهبود بهره‌وری دانش‌کاران ارائه دهد (ارائه راه‌کار). روش ياد شده در شرکت ايرانی آزمون شده‌است و مبتنی بر رويکرد اعتبارسنجی ساختاری اعتبارسنجی می‌شود.

كار دانشي، دانش كار، بهره وري، اندازه گيري، سري هاي زماني، مديريّت دانش، ‌ منابع انساني،