﴿فَقُلتُ اسْتَغْفِروا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کَانَ غَفَّارا ٭ یُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَیْکُمْ مِدْرَاراً…﴾،
طبق حدیث نبوی، قحط سالی نتیجهی عدم پرداخت زکات و عشر محصولات زراعی است چنانچه پیامبر خدا صلى الله علیه وسلم میفرماید: هرگاه زکات ادا نشود، قحط سالی پدید میآید و هرگاه زنا زیاد بشود، وبا به بار میآید؛ چنانکه مولانای روم این حدیث را چنین بیان کرده است:
ابر ناید از پی منع زکات /٭/ وز زنا افتد وبا اندر جهات
قحط سالی خطری بزرگ است این قحطسالیها نوعی گوشمالی هستند تا اینکه ما بیدار شویم و به سوی الله تعالى برگردیم. این تجربه شده است که هرگاه مسلمانان از کردار خود پشیمان شوند، رحمتِ الله تعالى سرازیر خواهد شد. متأسفانه امروز به جای اینکه ما اخوت و برادری داشته باشیم، در پی جنگ و خونریزی هستیم، اعمال منافی عفت پیش میآید، صلهی رحمی قطع میگردد؛ پدر و پسر با هم نیستند؛ برادر، برادر نیست، راهزنی و زد و خورد وجود دارد. در حدیث میآید: اگر دو نفر با هم قهر باشند، اگر اعمال کمی هم داشته باشند، پذیرفته نمیشود تا با هم آشتی نکنند.
همچنین بی توجهی نسبت به نماز و دعای استسقاء از سوی برخی، خطری بزرگ است چنین کردارهایی خشم و غضب إلٰهی را فرود میآورند؛ الله تعالى به فضل و کرم خویش رحم بفرماید.
برای قبولیت دعا اوّلین شرط این است که ما از ته دل پشیمان شویم و نسبت به عملکرد خود اظهار ندامت نماییم. شرط دوم این است که تصمیم قطعی بگیریم که به دنبال گناهان نرویم. سوم این که صدقه و خیرات بدهیم و چهارم اینکه بگرییم تا از چشمان ما قطراتی بریزد، آنگاه از آسمان قطرات باران فرو خواهد ریخت؛ هر چهقدر دل ما نرمتر باشد، به همان اندازه رحمت الله تعالى به جوش میآید. ان شاءالله