1-گردیــــد حرص افــــزون، آن را که مال افزود
می گـــــردد آب پر زور، چون می شود گِل آلود
2-سخـــــــنِ مرد دل آزار، به دل هــــای نژند
همچــو گرگی است، که آن در رمه ی میش رود
3-می کنــــــد کوچک، بزرگان را تلاش سروری
خویشتـــــن را بحــر چون بالا برد، باران شود
4- در غریبــــــی می فزایــــــد قیمت اهل هنر
کــــز سفـــــر پیوسته کالا پر بها تر می شود
5-هیــــــچ کس از شیـوه ی افتادگی نقصان نکرد
عاقبـت از خاکساری دانــــــه حاصل می شود
6-خاکساری قَــــــدرت افزاید، که در میزان گهر
پلّه ی پستـــــی چـــو گیرد، نرخ بالا می کند[1]
[1] - محسن تأثیر تبریزی با تأسی از واعظ قزوینی و دیگر شعرای سبک هندی گوید:
خاکساری سرفــــــــــــرازی بر دهد کانـــــــــدر زمین
ریشه ی نخلی کــــــــه افــــــــــزون است دارد برتری
آخرین پسندیدگان : دکتر رجب توحیدیان