چکیده :

شركت‌هاي تعاوني زنان به عنوان محیطی اجتماعی، زمينه‌اي را فراهم مي‌سازد تا زنان بيرون از خانه و در متن جامعه خود به مشاركت در امور بپردازند و حتي در سطوح عالي در متن تصميم‌گيري های جامعه قرار گيرند و به نوعی باعث توانمند شدن اعضای خود در ابعاد مختلف نظیر اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و روانی شود. این پژوهش برای بررسی نقش تعاونی-های زنان روستایی در توانمندسازی اعضا، بصورت کیفی - کمی انجام گردید. جامعه آماری پژوهش 400 نفر از اعضای تعاونی زنان تفیهان استان فارس می¬باشد. بخش کیفی پژوهش با استفاده از روش “عکاسی و تحلیل انتقادی ” و مصاحبه و بخش کمی توسط پرسشنامه اجرا شد. روایی صوری پرسشنامه توسط اساتید مجرب تأیید شد و آلفای کرونباخ مربوط به متغیرهای اصلی پرسشنامه از 0.81 تا 0.94 بود. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که توانمندی روانی و اقتصادی بیش از همه صورت پذیرفته است و توانمندی اجتماعی–فرهنگی و خانوادگی رتبه های بعدی را به خود اختصاص داده اند. همچنین نشان دهنده این موضوع بود که اعضا در سطح متوسطی از توانمندی قرار دارند. اما با توجه به اینکه تعاونی مورد نظر دو روستا را تحت پوشش خود قرار داده است، باید ساز و کارهایی تعیین شود تا به نیازهای هر دو روستا توجه لازم صورت گیرد.

کلید واژگان :

تعاونی، تعاونی زنان، توانمندسازی، توانمندسازی زنان، “عکاسی و تحلیل انتقادی” (Photovoice)



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک