در مناطق روستایی، جایی که آب کم تر مورد داد و ستد قرار می گیرد و اغلب به عنوان یک نهاده ضروری مزرعه استفاده می شود، تشکل های آب بران می تواند به عنوان گزیداری برای مدیریت منابع آبی باشد. هدف این پژوهش بررسی سازه های تأثیرگذار بر تمایل کشاورزان نسبت به تشکیل تشکل های آب بران بوده است. جامعه این مطالعه، کلیه کشاورزان تحت پوشش شبکه آبرسانی بند فیض‌آباد بوده است (192 نفر). تعداد 127 نفر از این افراد با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی برای انجام این مطالعه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده برای جمع آوری داده ها پرسشنامه بود که روایی صوری آن توسط پانلی از صاحبنظران تأیید و برای بررسی پایایی آن نیز آزمون راهنما اجرا شد که آلفای کرونباخ آن بین 92/0ـ73/0 بدست آمد. یافته‌ها نشان داد که شش متغیر نگرش نسبت به تشکل آب بران، هنجار ذهنی، رضایت از عملکرد شرکت بهره برداری، پیشینه اختلاف بر سر مسائل آب، مشارکت اجتماعی و آگاهی و اطلاعات در مورد تشکل های آب بران در مجموع قادرند 3/53 درصد از تغییرات در متغیر وابسته را پیش بینی کنند.
کلید واژگان :تشکل آب بران، مدیریت مشارکتی آبیاری، تشکل های کشاورزی، مدیریت منابع آب
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک