سابقه و هدف: مطالعات متعـددی وجـود دارد که تفاوت بين دو جنس نر و ماده را در پاسخ به درد و اثرات ضد دردی داروهای اپيوئيـدی نشان می دهد. در اغلب موارد، اپيوئيدها در جنس نر دارای اثرات ضـد دردی بيش تری نسبت به جنس ماده بوده اند. در اين مطالعه، ما تأثير هورمون های استروئيدی گنادال را بر بيان ژن GIRK2 ، افِکتور پس سيناپسی اصلی و مهم داروهای اپيوئيدی در سيستم عصبی مرکزی، بررسی نموديم. مواد و روش ها: اين مطالعه بر روی موش های صحرايی نر و ماده نژادWistar در گروه های بالغ و نوزاد صورت گرفت. حيوانات بالغ خود شامل زيرگروه های دست نخورده، GDX، Sham ،GDX+Testosterone بودند. از تکنيک RT-PCR نيمه کمی، جهت تعيين بيان ژن GIRK2 در بافت نخاعی حيوانات استفاده شد. يافته ها: بر اساس نتايج حاصله، در جنس نر بيان ژن GIRK2 در بافت نخاعی حيوانات نابالغ ( نوزاد) با ميزان بيان اين ژن در حيوانات بالغ دست نخورده يا گنادکتومی شده تفاوتی نداشت. حذف هورمون های گنادال در گروه نر مشخصاً موجب کاهش ميزان بيان اين ژن گرديد. اين تغييرات با جانشين درمانی حيوان تستکتومی شده با تستوسترون به حالت اوليه باز نگشت. اما در جنس ماده بيان ژن GIRK2 در حيوانات بالغ، اعم از دست نخورده يا گنادکتومی شده در مقايسه با حيوانات نابالغ (نوزاد) بسيار بالاتر بود. اواريکتومی حيوان ماده تغيير قابل توجهی در سطوح mRNA ژن GIRK2 ايجاد ننمود. همچنين هيچ گونه تفاوت جنسی در بيان ژن مذکور بين گروه های بالغ دست نخورده، و نابالغ (نوزاد) مشاهده نشد. نتيجه گيری: به نظرمی رسد تنظيم نسخه برداری ژن GIRK2 در جنس نر بيش از جنس ماده تحت تأثير هورمون های گنادال قرار می گيرد در حالی که در جنس ماده ساير فاکتورهای تکاملی و تغـييرات دوره بلـوغ روی بيان اين ژن تأثيـرگذار می باشند. مطالعات بيش تری برای روشن شدن مکانيسم دقيق اين تغييرات بايستی انجام گيرد.
کلید واژگان :GIRK2، هورمون های استروئيدی گنادال، تفاوت جنسی، RT-PCR، موش صحرايی،
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک