گفتمان يا گفتمان هاي جامعه عصر ابوالفضل بيهقي با امكانات گسترده زباني (گفتار و نوشتار) و غيرزباني (زمينه ها و عوامل اعتقادي، اجتماعي، سياسي، فرهنگي، اقتصادي و...) تاثير همه جانبه اي بر افكار، اعمال و سخنان شخصيت هاي حاضر در تاريخ بيهقي داشته اند. ابوالفضل بيهقي با وجود آن كه راوي رويدادهاي آن دوره است، يكي از افراد حاضر در گفتمان تاريخ بيهقي است و افكار و سخنانش تحت تاثير گفتمان هاي آن دوره بوده است. دقت در افكار و سخنان بيهقي در نگرش به حاكميت غزنويان و شخص سلطان، نشان مي دهد در كلام او دوگانگي وجود دارد. در اين مقاله، براي تبيين نقش بيهقي در گفتمان تاريخ بيهقي، با محوريت وجود دوگانگي در سخنان بيهقي، تقابل حقيقت و واقعيت در كلام بيهقي و وجود اين تقابل در نگرش او به حكومت و شاه بررسي مي شود. در اين بررسي، نحوه استفاده بيهقي از ايدئولوژي در مشروعيت بخشي به حاكميت غزنوي و نقش ذهن خودآگاه و ناخودآگاه او در نگرش به شاه و منصب او تحليل مي شود. نتايج اين بررسي نشان مي دهد دوگانگي در كلام بيهقي ناشي از «فراخواني» و تاثيرپذيريِ او از جانب دو گفتمان متضاد است.
کلید واژگان :تاریخ بیهقی، ابوالفضل بیهقی، گفتمان، ایدئولوژی، مشروعیت
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک