سبک‌های مقابله با استرس شغلی در کارکنان نظامی

زمینه و هدف: افراد برای مقابله با استرس¬ها، از راه¬های مقابله¬ای مختلف استفاده می‌کنند. انتخاب راه مقابله¬ای مناسب، می‌تواند از تأثیر استرس¬ها بر سلامت روانی فرد بکاهد و به سازگاری هرچه بیشتر منجر شود. هدف پژوهش حاضر نیز بررسی شیوه-های مقابله با استرس شغلی در کارکنان نظامی است. روش بررسی: روش تحقیق از نوع توصیفی– تحلیلی، و روش اجرای آن به صورت مقطعی و پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه بود. ابزار¬های مورد استفاده شامل پرسشنامه¬های مقابله با موقعیت¬های استرس¬زا و پرسشنامه استرس شغلی بود، که 959 نفر از کارکنان نظامی به عنوان نمونه به آن‌ها پاسخ داده¬اند. از آمار توصیفی برای محاسبه درصد، فراوانی، میانگین¬ها و انحراف استانداردها و در زمینۀ آمار استنباطی، روش¬های آماری T بین دو نمونه در مرحله تحلیل اولیه و از مدل رگرسیون چند متغیره همزمان استفاده شده است. اطلاعات بدست آمده نیز با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته شد. یافته¬ها: نتایج به دست آمده نشان داد که استرس شغلی در میان گروه نمونه بهترین وضعیت را در خرده مؤلفه نقش با میانگین 79/3 و انحراف استاندارد 86/0 و ضعیف‌ترین وضعیت را در خرده مؤلفه ارتباط با میانگین 77/2 و انحراف استاندارد 84/0 دارند.کارکنان نظامی برای مقابله با موقعیت¬های استرس¬زا بیشتر از سبک مسئله مدار(با میانگین 49/51 و انحراف استاندارد 74/8) استفاده کرده¬اند. همچنین ضرايب رگرسيون استاندارد شده نشان داد که تنها سبک هیجان مدار می¬تواند استرس شغلی را پیش بینی کند. نتیجه گیری: سبک مسئله مدار بیشترین سبک مورد استفاده در کارکنان نظامی در مقابله با موقعیت¬های استرس¬زای شغلی است.

استرش شغلی، کارکنان نظامی، مهارت های مقابله