نزديک به هشتاد سال از نگارش نخستين تاريخ ادبياتهاي فارسي مي گذرد. در اين مدت نظريه تاريخ ادبيات در چشم انداز جهاني پوسته در حال تغيير و تحول بوده است. اکنون وقت آن رسيده که با رويکردي تحليلي ـ انتقادي به سنت نگارش تاريخ ادبي ايران نظري بيفکنيم تا مقدمات کار براي نوشتن تاريخ ادبي با شيوه هاي نوين فراهم آيد. اين مقاله کوششي است در اين راستا. تاريخ ادبيات نويسي بر عکس آنکه عموماً پنداشته مي شود، ريشه در نوشتارهاي پيشاتذکره اي دارد که به زبان عربي نوشته شده اند. سرشاخه هاي نگارش تاريخ ادبي ايران را بايد در دو شاخة «شرقي ـ سنتي» و «غربي ـ مدرن» جستجو کنيم. در اين مقاله ابتدا مروري گذرا خواهيم داشت بر تکوين سنت و سپس کاستيهاي متديک تاريخ ادبياتهاي موجود ايران را بررسي خواهيم کرد.
کلید واژگان :تاريخ ادبيات، پيشينة عربي تاريخ ادبيات، روش هاي نوين تاريخ ادبيات نويسي، کاستي هاي متديک نگارش تاريخ ادبي.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک