هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه علیت بین شاخص‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات و نابرابری درآمد در ایران طی دوره‌ی زمانی 1392-1373 است. به‌عبارت دیگر، آیا فناوری اطلاعات و ارتباطات موجب افزایش نابرابری درآمد در ایران می‌شود یا بالعکس نابرابری درآمد علت میزان دسترسی به فناوری اطلاعات و ارتباطات است؟ و آیا بازخوردی بین آنها وجود دارد؟ به این منظور از روش تجزیه و تحلیل سری زمانی مشتمل بر آزمون ریشه واحد و دو روش علیتی آزمون همگرایی باند مبتنی بر مدل تصحیح خطای نامقید (UECM) (ارائه‌شده توسط پسران و همکاران (2001)) و آزمون علیت گرنجری تودا و یاماموتو (1995) استفاده شده است. یافته‌های تحقیق نشان‌دهنده رابطه علیت یک‌طرفه از سمت نابرابری درآمد به تمام شاخص‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات است. به این معنا که نابرابری درآمد در کشور سبب گسترش شکاف دیجیتالی خواهد شد.
کلید واژگان :فناوری اطلاعات و ارتباطات، نابرابری درآمد، آزمون باند، آزمون علیت تودا و یاماموتو، کشور ایران.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک