در پژوهش حاضر، با استفاده از ناحيه D-Loop ميتوكندريايي، تنوع ژنتيكي پايكاي افغاني (Ochotona rufescens) در بين چهار جمعيت مختلف در استان خراسان شمالي بررسي و تحليل شد. به اين منظور، تعداد 16 فرد (4 فرد از هر جمعيت) از چهار منطقه حفاظت شده (قرخود، گلول-سراني، سالوك و ساريگل) جمع آوري و پژوهش هاي آزمايشگاهي انجام شد. عوامل ژنتيكي بين و درون جمعيت هاي پايكا از قبيل تنوع ژنتيكي و نوكلئوتيدي، تفاوت هاپلوتيپي، ميزان تفاوت ژنتيكي بر اساس آماره F، جريان ژن (Nm) شاخص توزيع شكل گاما، آزمون و جدايي از طريق فاصله جغرافيايي (IBD) محاسبه و مقايسه شد. به طور كلي، با بررسي قطعه 483 جفت بازي 25 جايگاه متغير، 457 جايگاه حفاظت شده و 10 هاپلوتيپ مختلف شناسايي شد. مقدار پايين (21/0) ولي معني داري (P<0.05) Fst بين جمعيت ها بيانگر تفاوت ژنتيكي نسبتاً پايين يا به بيان ديگر جريان ژني نسبتاً بالا بين جمعيت هاي مورد مطالعه بود. نتايج مربوط به وجود رابطه بين ماتريس فاصله و ماتريس ژنتيكي بر اساس آزمون منتل (057/0=p؛ 172/0=r) نشان داد كه جدايي بر اثر فواصل جغرافيايي بين نمونه ها معني دار نبوده يا جدايي بر اثر فاصله رخ نداده است. همچنين، اين جدايي بر اساس آزمون منتل (10000 تكرار) بين جمعيت هاي مختلف (159/0=p؛ 64/0-=r) به وجود نيامده است. شاخص توزيع شكل گاما به منظور برآورد نرخ يا ضريب ناهمگوني بين چهار جمعيت مورد بررسي عدد 200 محاسبه گرديد كه نشان دهنده ناهمگوني و نرخ جهش پايين بين چهار منطقه است. همچنين، ميزان شاخص راجرز-هارپندينگ 08/0 (P>0.5) و شاخص تاجيما 37/0 (P>0.1) محاسبه گرديد و نشان داد كه جمعيت در گذشته گسترش ناگهاني نداشته است.
کلید واژگان :ساختار ژنتيكي، پايكاي افغاني (Ochotona rufescens)، تنوع هاپلوتيپي، جريان ژن، Fst، خراسان شمالي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک