بررسی واژه دهیو

بسیاری از واژه های زبان فارسی به جهت نامشخص بودن ریشه و پیشینة آنها، باید سیر تحول آوایی شان، مورد بررسی قرار گیرد تا ریشة واژه ها، حتی به صورت فرضی معلوم گردد. واژة دهیو، یکی از واژه هایی است که از دیرترین ایام، یعنی از هندواروپایی تا فارسی نو، معانی متفاوتی در طول زمان به خود گرفته است و در هریک از دوره ها، معنی خاصی داشته است؛ لذا در این مقاله، کاربرد این واژه در متون تاریخی و فرهنگ واژگان، بر اساس منابع کتابخانه ای، ذکرگردیده است. آنگاه برای دستیابی به شکل آغازین واژه و ریشة آن، تحول آوایی و سیر تحول آن از هندواروپایی تا فارسی نو، مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان هم، از میان ریشه های ارائه شده، بر حسب معنی و سیر تحول آوایی واژه، محتمل ترین ریشه را بری آن بازسازی کرده ایم

دهیو، دسیو، اوستا، یشت، فارسی باستان