هدف این مقاله ضمن معرفی مدل ترکیبی AHP با سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) ، ارزیابی وبیان توانایی آن در تحلیل و انتخاب مکانهای بالقوه اولویت دار برای احیای محلات مرکزی شهرها از جمله محله پاچنار شهرمشهد می باشد.آنچه که تا بحال در ادبیات علمی مربوط به مدل AHP و GIS در ایران وجود دارد ، بیشتر به صورت مجزا و نه به صورت ترکیبی است . ویژگی این تحقیق همانا ترکیب کردن این دو مدل با یکدیگر و تحلیل فضایی آن است. برای دست یابی به این هدف ،پس از تشریح مدل نظری ،ترسیم دیاگرام سلسله مراتبی ، تعیین اهداف ، شاخصها و گزینه ها مشخص شدند. سپس ویژگیهای کالبدی 1097 قعطه املاک محله پاچنار به وسعت 31 هکتار، با استفاده از پرسشنامه به صورت میدانی برداشت شد. ابتدا نقشهای محله براساس شاخصهای انتخابی (5 شاخص) از حالت برداری(Vector) به رستری (Raster) تیدیل شدند،بعد ازآن با توجه به ماهیت شاخصها(کمی و کیفی) با توجه به اهمیت و جایگاه آنها در فرآیند نوسازی امتیاز و زنی براساس جدول اولویت بندی ساعتی (Saaty,1997) از 1 تا 9 داده شد. سپس جدول اولویت بندی شاخصها نسبت به یکدیگر تعیین و امتیاز بندی شدند و پس از تعیین وزنها و محاسبه نرخ پایداری شاخصها و تایید آن ( C I=0.013 ) ، عملیات اولویت بندی مناطق بالقوه برای احـیاء شهری با استفاده از گزینه های AHP در محیط GIS اجراء و نتیجه به صورت نقشه ای در سه طبقه ارایه شد. نواحی اولویت دار ، با الویت کم و فاقد اولویت برای احیـائ و توسعه شهری مشخص شدند ، نتایج تحقیق بیانگر کارآیی مدل در شناسایی مناطق بالقوه برای توسعه در فرآیند احیای شهری در محلات مرکزی شهرها است. همچنین نتایج بررسی وضع موجود محله (شاخصهای کالبدی و اجتماعی اقتصادی)بیانگر این وقعیت اس که ضوابط پیشنهادی طرح تفصیلی فقط 40% سطح محله را پوشش می دهد و با سطح با قی مانده سازگاری نداشه و از قابلیت انعطاف برخور دار نیست.
کلید واژگان :مدل سلسله مراتبی، ترکیب، محدوده مرکزی، مشهد، پاچنار
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک