در این پژوهش، اثر تقويت ك‌ننده نانومتري خاک رس آلی اصلاح شده در کنترل سازوکار تغييرشکل پلاستیک در ماتریس های پلیمری که سازوکارهای متفاوتی دارند، در شرایط بارگذاری ایستا به طور اسلوب مند بررسی شده تا ارتباط ساختار و سازوکار تغییرشکل پلاستیک در این دسته از مواد مشخص شود. نانوکامپوزیت های پلی پروپیلن و پلی استیرن به همراه مقادير مختلف مونت موریلونیت اصلاح شده به روش اختلاط مذاب با استفاده از اکسترودر دوپیچی به همراه سامانه تغذیه گرسنه و نیز ماتریس اپوکسی به روش پلیمر شدن درجا تهیه شدند. ساختار نانوکامپوزیت ها و سازوکار تغییرشکل پلاستیک در هر یک از این سامانه ها بررسی شد. برای بررسی ساختار سامانه ها از روش های پراش پرتو X و میکروسکوپی الکترونی عبوری و برای بررسی سازوکار تغییرشکل پلاستیک نانوکامپوزیت ها از میکروسکوپی نوری انعکاسی و عبوری استفاده شد. نتایج آزمون ها نشان داد، در سامانه اپوکسی (سیلان برشی سازوکار غالب است) ذرات خاک رس به عنوان مراکز ابتدایی برای ایجاد نوارهای برشی عمل می کنند. به عبارت دیگر، این ذرات باعث سهولت در سازوکار سیلان برشی در سامانه اپوکسی می شوند. این درحالی است که در سامانه پلی استیرن (ترک زایی سازوکار غالب است)، ذرات خاک رس به عنوان مراکز ابتدایی برای ایجاد ترکزایی عمل می کنند و باعث تبدیل سازوکار ترک زایی از موضعی به تود ه ای می شوند. همچنین نتایج نشان داد، در سامانه پلی پروپیلن (احتمال وجود هر دو نوع سازوکار است) ذرات خا ک رس با توجه به شرایط و ساختاری که در زمینه دارند، می توانند باعث سهولت یا به تأخیرافتادن هر دو سازوکار سیلان برشی و تر کزایی شوند.
کلید واژگان :نانوکامپوزیت، اپوکسی، پلی پروپیلن، خا ک رس، سازوکار تغییرشکل
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک