تنش هايي مانند شوري و کم آبي سبب کاهش رشد و عملکرد گياهان مي شوند. در پاسخ به اين گونه تنش ها شکل ظاهري، الگوهاي رشد و نموي، فعاليت هاي فيزيولوژيکي و بيوشيميايي گياهان تغيير مي کند. پرتو ماوراء بنفش اثرات مرفولوژيکي و فيزيولوژيکي مهمي بر گياهان دارد. در اين پژوهش به منظور بررسي اثر پرتو ماوراء بنفش بر برخي پارامترهاي بيوشيميايي در دو رقم گندم (دز و داراب) تحت تنش شوري، ابتدا بذرهاي خيس شده به مدت سه روز (هر روز 10 دقيقه) در معرض پرتوي فرا بنفش C قرار گرفتند و پس از کشت گلداني، گياهان پس از سه هفته تحت تيمار شوري با نمک NaCl (EC هاي 0، 5، 10، 15 دسي زيمنس / متر) قرار گرفتند دو هفته پس از اعمال تيمار شوري مقدار کلروفيلa، b، کل، کاروتنوئيد، فلاونوئيد، آنتوسيانين، و نشت يوني اندام هوايي مورد سنجش قرار گرفت. نتايج نشان داد تيمار شوري بر محتواي کلروفيل b ,a، کل، کاروتنوئيد، آنتوسيانين، فلاونوئيد و نشت يوني اثر معني داري داشت، اثرات متقابل دو فاکتور UV وتنش شوري بر محتواي کلروفيل b، کاروتنوئيد، آنتوسيانين، نشت يوني و فلاونوئيدها (طول موجهاي 300 و 330 نانومتر) معني دار بود. در مجموع اثر تيمار UVدر دوزهاي متوسط شوري( EC=10)مفيد بوده اما در مقادير شوري بالا، مؤثر نمی باشد.
کلید واژگان :گندم، تنش شوري، پرتو ماوراء بنفش، رنگيزه هاي فتوسنتزي و نشت يونی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک