مزهاي مشترك در ادبيات عرفاني اقوام مختلف جهان از موضوع هايي است كه مي توان در ادبيات عرفاني به آن پرداخت. دليل اين اشتراك چيزي جز وجود يك مثال اعلاي واحد نمي تواند باشد، كه هرجا رخ نموده، حتي در سنت هاي مختلف، چهره اي يكسان نشان داده است. يكي از اين رمزها «پر ريختن» است كه معاني گوناگون دارد، و دو معني آن در ادبيات عرفاني بارزتر است؛ يكي، ترك قدرت و ساز و برگ دنيايي است، كه شرطي است براي پذيرا شدن ارتباط با عالم الهي؛ ديگر، از دست دادن قدرت روحاني است و به دنبال آن، هبوط. علت تحقق دومين معنا را يكي كاهلي در امور معنوي، و ديگر، پرداختن به شهوات مي توان دانست. در اين زمينه مي توان مصاديقي همسان در ادبيات عرفاني و حِكمي هندي، يوناني، عربي و فارسي يافت و آن را به منزله رمزي مشترك در ادبيات، دين و وراي دين، يعني حقيقت واحدي كه همه اديان از آن سرچشمه مي گيرند، معرفي كرد.
کلید واژگان :پر ريختن، رمز، مثال اعليٰٰ، ادبيات عرفاني
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک