داشتن کيفيت زندگي مطلوب، همواره آرزوي بشر بوده و هست.در سال های اخیر مطالعات کیفیت زندگی در محیط های شهری به طور قابل توجهی از سوی اندیشمندان علوم شهری مورد بررسی و پژوهش قرار گرفته است. در تعریفی کلی می توان کيفيت زندگي را يک اصطلاح کلي مفهومي براي نشان دادن چگونگي برآورده شدن نيازهاي انساني و هم چنين معياري براي ادراک رضايت و عدم رضايت افراد و گروه¬ها ازابعاد مختلف زندگي دانست. هدف اصلی این پژوهش ارزیابی کیفیت زندگی شهری با استفاده از شاخص های ذهنی از دیدگاه ساکنان شهر کرمان و ارزیابی میزان رضایت آنها از زندگی شهری است. روش تحقیق در این پژوهش از لحاظ هدف «کاربردی» و از نظر روش مطالعه، «توصیفی – تحلیلی » است و جمع¬آوری اطلاعات و داده¬ها به دو صورت« اسنادی و پیمایشی(پرسشنامه)» انجام پذیرفته است. حجم نمونه با توجه به جمعیت شهر و با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر بدست آمده است و روایی گویه¬های پرسشنامه توسط تعدای از کارشناسان و اعضای هیئت علمی دانشگاه مورد تأیید قرار گرفت و همچنین برای بررسی پایایی ابزار تحقیق نیز از روش انجام پیش¬آزمون و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که ضریب آلفای کرونباخ برای مجموع شاخص¬های پرسشنامه برابر 0.791 محاسبه شد که نشان¬دهندۀ پایایی مناسب و قابل قبول ابزار پرسشنامه است. نتایج پژوهش نشان می¬دهد که متغیرهای سلامت روانی، بعد حمل و نقل، بعد اقتصادی، سلامت جسمانی، سلامت محیطی و سلامت اجتماعی به ترتیب با میزان 395/0، 271/0، 254/0، 227/0، 213/0 و 156/0 بیشترین تأثیرات را در بالا رفتن میزان کیفیت زندگی در سطح شهر کرمان داشته اند.
کلید واژگان :کیفیت زندگی، شاخصهای ذهنی، تحلیل مسیر، شهر کرمان.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک