هدف: مالاریا یکی از مهمترین بیماریهای مناطق گرمسیری در جهان بشمار می‌آید که علاو بر شیوع فراوان باعث مرگ و میر انسانها می‌گردد. تشخیص گونه‌های عامل این بیماری، مبتنی بر روشهای بالینی، پارازیتولوژیکی، بیوشیمیایی، سرولوژیکی و مولکولی است. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه روش های تهیه گسترش خونی و مولکولی برای تشخیص گونه‌های پلاسمودیوم است. مواد و روش‌ها: از 46 نمونه خون مثبت مالاریایی، که با گسترش‌های نازک و ضخیم مشخص شده، DNA انگل، استخراج و قطعه‌ای از ژن S18 از RNA ریبوزومی با استفاده از آغازگرهای طراحی شده تکثیر گردید و با کمک از آنزیم‌هایHinf I،Hae III و Tsp45 I قطعه برش داده شد. نتایج: طبق نتایج بدست آمده، از 46 نمونه خون مثبت، با بررسی گسترش‌های نازک، 35 مورد پلاسمودیوم ویواکس و 11 مورد پلاسمودیوم فالسی پاروم تشخیص داده شد؛ در حالی که با روش مولکولی، 2 مورد از 11 مورد پلاسمودیوم فالسی پاروم، به‌عنوان پلاسمودیوم ویواکس و 3 مورد از 35 مورد پلاسمودیوم ویواکس به‌عنوان پلاسمودیوم فالسی پاروم، مشخص شد. نتیجه‌گیری: روش PCR-RFLP در مقایسه با گسترش خونی، روشی بسیار مناسب‌تر و حساس‌تر برای تفکیک گونه‌های پلاسمودیوم است.
کلید واژگان :PCR-RFLP، پلاسمودیوم فالسی پاروم، پلاسمودیوم ویواکس، تشخیص مالاریا
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک