مقدمه: هر چند تمرینات پلایومتریک ماهیتا آسیبرسان هستند، اما به دلیل اهمیتی که دارند میتوان از روش هایی مانند حرکات کششی براي کاهش خطر آسیبهاي بالقوه آن استفاده کرد. هدف: هدف از این تحقیق، بررسی و مقایسه تاثیر کششهاي ایستا، پویا و ترکیبی بر لاکتات خون و کوفتگی عضلانی تاخیري به ترتیب، بلافاصله، 24 و 48 ساعت پس از اجراي یک جلسه تمرین حاد 169.89 سانتی متر، وزن ± 16.62 سال، قد 5.64 ± پلایومتریک است. روش شناسی: 46 پسر تمریننکرده با میانگین سنی 1.05 19.72 کیلوگرم بر مترمربع؛ بهطور تصادفی در یکی از گروههاي کشش ایستا، ± 56.73±5.04 کیلوگرم، و نمایهي تودهي بدنی 1.64 7 دقیقه حرکات کششی توسط گروههاي کشش، پروتکل تمرین پلایومتریک ± پویا ، ترکیبی و بدونکشش قرار گرفتند. پس از اجراي 1 توسط همهي گروهها بهطور مشابه اجرا شد. لاکتات خون قبل و بلافاصله پس از تمرین؛ و کوفتگی عضلانی قبل از تمرین، 24 و 48 و (ANOVA) وابسته، تحلیل واریانس t ساعت پس از تمرین با استفاده از پرسشنامه 10 امتیازي رابینسون سنجیده شدند. آزمونهاي جهت تجزیه و تحلیل آماري دادهها مورد بهرهبرداري قرار گرفتند. هرچند غلظت لاکتات خون در ، p< توکی در سطح معناداري 0.05 هر چهار گروه پس از تمرین، افزایش معنیداري را نشان داد، اما این افزایش در گروه کشش پویا بهطور معنیداري در مقایسه با گروه کوفتگی عضلانی تاخیري 24 و 48 ساعت پس از تمرین نسبت به قبل از آن، افزایش معنی داري .(P=./. بدون کشش، پایینتر بود ( 2 یافت. تفاوتی در کوفتگی عضلانی آزمودنیهاي چهار گروه، 24 ساعت پس از تمرین مشاهده نشد، اما 48 ساعت پس از تمرین این نتیجه گیري: بهطور کلی، در مقایسه با کشش ایستا و ترکیبی، .(P=./. شاخص در گروه کشش پویا بطور معنیداري پایینتر بود ( 1 استفاده از کشش پویا قبل از تمرین پلایومتریک با تولید لاکتات خون و کوفتگی عضلانی کمتري همراه خواهد بود.
کلید واژگان :کشش، تمرین پلایومتریک، لاکتات، کوفتگی عضلانی تاخیري.
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک