از آنجا كه فرايند جهاني شدن در قرن بيست و يكم آينده ي جامعه ي بشري را به ميزان زيادي تحت تاثير قرار خواهد داد؛ پديده اي حساس و با بار امنيتي بالا ارزيابي مي گردد. بر اين اساس تامل در خصوص ماهيت و پيامدهاي ناشي از اين فرايند، براي حيات سياسي ـ اجتماعي كشورها داراي اهميت زيادي است. فرايند جهاني شدن، بدون توسعه ي فناوري ارتباطات ممكن نيست و توسعه ي فناوري ارتباطات علاوه بر تسهيلاتي كه در زمينه هاي گوناگون ايجاد مي كند، محدوديت ها و مشكلاتي نيز براي دولت ها به وجود مي آورد كه يكي از آن ها در بُعد امنيت دولت ها است. امروزه امنيت ملي كشورها، تنها با حصاربندي مرزهاي ملي و تقويت بنيه ي دفاعي تامين نمي شود؛ چرا كه شكل تهديدات با گذشته فرق كرده و امنيت ملي كشورها نه تنها با تهديدات سخت افزاري، بلكه با تهديدات نرم افزاري مورد هجوم واقع شده است. هدف اين مقاله كه به روش توصيفي – تحليلي و با استفاده از تجزيه و تحليل كيفي تدوين شده است؛ بررسي اثرات جهاني شدن ارتباطات بر امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران است. بر اساس يافته هاي تحقيق، جهاني شدن ارتباطات ضمن كاهش نقش سنتي مرز در كنترل و جداسازي قلمرو كشور ايران از كشورهاي همسايه، باعث افزايش ارتباطات ساكنين دو سوي مرزها شده است. اين ارتباطات باتوجه به مشتركات فرهنگي و زباني، مي تواند داراي تبعات منفي و مثبت امنيتي باشد. براين اساس توسعه ارتباطات منجر به نفوذپذيري مرزهاي غربي ايران شده و اين كشور را با چالش هاي امنيتي متعددي روبرو كرده است.
کلید واژگان :جهاني شدن؛ امنيت ملي؛ مرز؛ رسانه؛ جمهوري اسلامي ايران
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک