آلودگي بيش از حد هوا و محيط زيست در دهه هاي اخير ، باعث شده تا اكثر كشورهاي جهان به مصرف انرژي هاي پاك روي آورند. يكي از اين انرژي ها ، گاز طبيعي مي باشد كه به علت ويژگيهاي ذاتي، به ويژه سازگاري با محيط زيست، ميزان مصرف آن در جهان افزايش يافته است. منطقه خليج فارس با دارا بودن 40 درصد گاز جهان، بزرگترين دارنده گاز جهان به شمار مي رود. بر اين اساس هدف از اين پژوهش بررسي پتانسيل هاي گاز طبيعي در همگرايي منطقه خليج فارس مي باشد. براي انجام اين تحقيق از روش توصيفي- تحليلي استفاده شده است و نتايج تحقيق بيانگر آن است كه گاز طبيعي از جمله عواملي است كه نقش مهمي در روابط كشورهاي منطقه خليج فارس ايفاء مي كند، چرا كه به همراه نفت ثروت مشترك كشورهاي منطقه مي باشد و همكاري در يك زمينه اقتصادي، موجب همكاري در ساير زمينه ها خواهد شد. خطوط لوله گاز با ايجاد منافع مشترك براي كشورهاي كه خطوط لوله گاز از آنها عبور مي كند، همگرايي را در بين آنها افزايش و اختلافات سياسي را كاهش مي دهد و باعث پيشرفت و توسعه اقتصادي اين كشورها خواهد گشت. مشاركت و توسعه همكاري هاي منطقه اي در زمينه اكتشافات، استخراج و بهره برداري از ميادين گازي، علاوه بر اينكه باعث رشد و توسعه اقتصادي كشورهاي منطقه مي شود، بر روابط سياسي كشورهاي منطقه نيز تاثير بالقوه اي مي گذارد و باعث افزايش همگرايي در منطقه مي شود.
کلید واژگان :گاز طبيعي؛ خليج فارس؛ خطوط لوله؛ همگرايي؛ ژئوپليتيك
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک