چکیده :

تصور شهر جدا از محيطهاي طبيعي، اجتماعي و انسان ساخت متعلق به قلمرو اكولوژيك آن يعني محيطهايي كه در بهره¬وري از فضا و منابع زيستكره با شهر سهيم اند، محال است. در اکثر شهرهای ایران توسعه شهري بدون ملاحظات اکولوژیکی باعث از بین رفتن باغات و فضاهاي سبز شهری شده و نیز منجر به رشد بي قواره شهرها در راستاي گسترش افقي صورت گرفته در داخل باغات و فضاي سبز شده است. شهر مراغه دومین شهر پرجمعیت استان آذربایجانشرقی یکی از شهرهای متضرر از چنین روندی است. مطالعه تطبیقی تغییرات کاربری فضای سبز و باغات با استفاده از مستندات طرحهای شهری و قابلیتهای نرم افزارهای سیستم اطلاعات جغرافیایی و همچنین تحلیل و ارزیابی دلایل تخریب باغات و فضاهای سبز شهری مراغه با استفاده از بررسی پرونده¬های مربوط به تغییر کاربریهای صورت گرفته در دوره زمانی 1373 الی 1385، نشان از تخریب عرصه¬های مذکور در چارچوب¬های قانونی(رای کمیسیون ماده¬-5، پیشنهادات طرحهای توسعه شهری، مواد 147 و 148 قانون ثبت اسناد) و غیر قانونی (تصمیمات مدیریت شهری خارج از ضوابط موجود، تخریب و تغییر کاربری غیرمجاز توسط مالکین، تخریب و تبديل شدن به اراضي باير در اثر عدم توجه مالکین و نیز تخریب به دلایل نامشخص) می¬باشد. یافته¬های تحقیق بیانگر انهدام و تغییر کاربری فضاهای سبز و باغات به میزان 5/65 درصد توسط ارگانهای دولتی و در چاچوب¬های قانونی و 6/32 درصد بصورت غیر قانونی و توسط مالکین و 9/1 درصد نیز به دلایل نامشخص صورت گرفته است که هشداری برای متخصصین امر و سیاستگذاران توسعه شهری برای مواجهه با مشکلات باغ زدایی در روند توسعه¬های شهری می باشد.

کلید واژگان :

گسترش شهری، تغییرکاربری، تخریب باغات و فضاهای سبز، باغشهر مراغه.



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک