زمينه و هدف: نارسايی در نظمجويی هيجان هستهی اصلی آسيبهای روانی و اختلالهای رفتاری دورهی نوجوانی است. هدف پژوهش حاضر بررسی راهبردهای نظمجويی شناختی هيجان در دختران فراری و بهنجار بود. روش بررسی: 50 نفر از دختران فراری بهشيوهی نمونهبرداری در دسترس انتخاب شدند و با 50 نفر از دختران بهنجار مورد همتاسازی قرار گرفتند. دو گروه شرکتکننده نسخهی فارسی پرسشنامهی نظمجويی شناختی هيحان (حسنی، 1389) را تکميل نمودند. بهمنظور مقايسهی دو گروه در راهبردهای نظمجويی شناختی هيجان از تحليل چند متغيری واريانس استفاده شد. يافتهها: نتايج نشان داد که در راهبردهای سازشنايافتهی ملامت خويش، نشخوارگری، فاجعهسازی و ملامت ديگران بين دو گروه تفاوت معنادار وجود دارد و ميانگين نمرات گروه دختران فراری بيشتر از دختران بهنجار است. همچنين، در راهبردهای سازشيافتهی تمرکز مجدد بر برنامهريزی و ارزيابی مجدد مثبت بين دو گروه تفاوت معنادار وجود داشت و ميانگين نمرات گروه دختران فراری کمتر از دختران بهنجار بود. نتيجهگيری: راهبردهای سازشيافتهی نظمجويی شناختی هيجان موجب سازگاری بهتر با محيط و کارکردهای بينفردی موثر میشود، درحالیکه استفاده از راهبردهای سازشنايافته میتواند زمينهی بروز آسيبهای روانی اجتماعی را فراهم نمايد.
کلید واژگان :هيجان، نظمجويی شناختی هيجان، دختران فراری، بزهکاری،
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک