هزينه هاي تحقيق و توسعه نه تنها محرک رشد کسب و کار و معيار توسعه يافتگي اند بلکه مي توانند نقش بسزايي در افزايش سودآوري و ثروت سهامداران ايفا نمايد. اما در کشورهاي در حال توسعه، ريسک عدم موفقيت سرمايه گذاري و نيز نگراني از شکست به واسطه توان مالي پايين اين کشورها، عاملي بازدارنده در تخصيص بودجه مناسب به اين بخش است. از طرف ديگر فناوري هاي نوين ميان رشته اي مانند ربات ها هر چند توانسته اند به شکلي توان افزا از پيشرفت هاي رشته هاي متعدد، جهت ارائه محصولات هوشمند استفاده نمايند، اما مطالعه مدل هاي تحقيق و توسعه در اين حوزه ها، نشان از تعداد دفعات زياد بازبيني ايده ها و در نتيجه هزينه زا، زمان بر بودن آن ها دارد، حال آنکه محيط هاي رقابتي نيازمند سرعت در پاسخگويي به تغييرات نياز مشتريان اند. در اين تحقيق هدف بهبود فرآيند تحقيق و توسعه از طريق گسترش مدلي يکپارچه با ساختاري منعطف است که بتواند دفعات بازبيني و نيز هزينه و زمان را در کل فرآيند کاهش دهد. از اين رو تلاش گرديد به موازات حذف مراحل غيرضروري طراحي و شبيه سازي، با ايجاد چتر وابستگي متقابل و اصلاح ساختار نيروي انساني متناسب با آن، امکان انطباق هرچه بيشتر ميان اجزاء طراحي شده در حوزه هاي مختلف ميسر و تعداد ايده هاي آزمون شده نيز افزايش يابد. با انتخاب روش تحقيق تجربي (آزمايشگاهي)، دو گروه نمونه با حجم 35 عدد ربات در هر دسته، يکي بر اساس تنها مدل يکپارچه موجود و ديگري مبتني بر مدل پيشنهادي تحقيق ساخته شدند. در نهايت تحليل يافته هاي با استفاده از نرم افزار Analyse-it نشان داد، نه تنها توسعه بر اساس هر دو مدل، با توجه به ضريب اسپيرمن از اعتبار قابل قبولي برخوردار است، بلکه آزمون مقايسه ميانگين گروه ها از لحاظ دفعات بازبيني، هزينه و زمان از طريق آماره Z، تاييد مي نمايد يکپارچگي و چابکي مدل پيشنهادي جهت فرآيند تحقيق و توسعه در مقايسه با مدل موجود مناسب تر است.
کلید واژگان :هزينه تحقيق و توسعه، فرآيند طراحي محصول، مدل يکپارچه، محيط رقابتي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک