هدف اصلی اين پژوهش بررسی تجربی رابطه سرمایه فکری و اجزای آن با خطر ورشکستگی شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. به‌منظور دستیابی به اهداف پژوهش چهار فرضیه تدوین و برای آزمون آن‌ها، روش آماری رگرسیون خطی چند متغیره به‌کار رفته است. اطلاعات 80 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 1383 تا 1390 گردآوری شده است. هم‌چنین برای اندازه‌گیری ریسک ورشکستگی از مدل آلتمن؛ و برای اندازه‌گیری سرمایه فکری و اجزای آن از مدل پالیک استفاده شد. یافته‌های پژوهش یافته‌های حاصل از آزمون فرضیه‌های پژوهش حاضر نشان مي‌دهد که رابطه منفی معناداری بین سرمایه فکری و ریسک ورشکستگی شرکت‌ها وجود دارد؛ هم‌چنین اجزای سرمایه فکری در مدل پالیک (شامل کارایی سرمایه به‌کار گرفته شده، کارایی سرمایه انسانی و کارایی سرمایه ساختاری) بر ریسک ورشکستگی به‌گونه‌ای منفی تأثیرگذارند. با توجه به رابطه منفی بین سرمایه فکری و اجزای آن با ریسک ورشکستگی شرکت‌ها نتیجه‌گیری می‌شود که سرمایه فکری می‌تواند ضمن بهبود عملکرد شرکت‌ها، از ورشکستگی آن‌ها نيز جلوگیری کند و بدین ترتیب از پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی این رویداد ناگوار بکاهد.
کلید واژگان :ورشکستگی، سرمایه فکری، مدل پالیک، بورس اوراق بهادار تهران.
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک