ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺗﻨﺶ ﺧﺸﮑﯽ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد و ﺑﺮﺧﯽ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﻓﯿﺰﯾﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ ﻫﻔﺖ رﻗﻢ ﺟﻮ، آزﻣﺎﯾﺸﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮐﺮتﻫﺎي ﺧﺮد ﺷﺪه در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﺑﻠﻮكﻫﺎي ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﺎ 3 ﺗﮑﺮار اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﺗﻨﺶ ﺧﺸﮑﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﯽ در دو ﺳﻄﺢ آﺑﯿﺎري ﻣﻄﻠﻮب (ﺷﺎﻫﺪ) و ﺗﻨﺶ ﺧﺸﮑﯽ (ﻗﻄﻊ آﺑﯿﺎري ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﻮر ﺳﻨﺒﻠﻪ) و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ 7 رﻗﻢ ﺟﻮ، زرﺟﻮ، ﻓﺠﺮ30، ﻧﺼﺮت، رﯾﺤﺎن، اﻓﻀﻞ، واﻟﻔﺠﺮ و رﯾﺤﺎن 03 ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﺎﻣﻞ ﻓﺮﻋﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ. ﺗﻨﺶ ﺧﺸﮑﯽ ﻣﻮﺟﺐ ﮐﺎﻫﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد و اﺟﺰاي ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺷﺪ وﻟﯽ درﺻﺪ ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ، ﭘﺮوﻟﯿﻦ و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ آﻧﺰﯾﻢ ﺳﻮﭘﺮاﮐﺴﯿﺪ دﯾﺴﻤﻮﺗﺎز را اﻓﺰاﯾﺶ داد. ﺷﺎﺧﺺ ﺑﺮداﺷﺖ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺗﻨﺶ ﺧﺸﮑﯽ ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺖ. ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ارﺗﻔﺎع ﺑﻮﺗﻪ در ارﻗﺎم زرﺟﻮ و اﻓﻀﻞ، ﺗﻌﺪاد ﺳﻨﺒﻠﭽﻪ و ﻋﻤﻠﮑﺮد داﻧﻪ در ارﻗﺎم ﻓﺠﺮ 30 و رﯾﺤﺎن 03، ﺗﻌﺪاد داﻧﻪ در ﺳﻨﺒﻠﻪ در ارﻗﺎم اﻓﻀﻞ و واﻟﻔﺠﺮ و ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ وزن ﻫﺰار داﻧﻪ در ارﻗﺎم رﯾﺤﺎن و رﯾﺤﺎن 03 ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺑﯿﻮﻟﻮژﯾﮏ و درﺻﺪ ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ در رﻗﻢ رﯾﺤﺎن 03 ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮدﯾﺪ. ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ و ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ آﻧﺰﯾﻢ ﺳﻮﭘﺮاﮐﺴﯿﺪ دﯾﺴﻤﻮﺗﺎر ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ در رﻗﻢ رﯾﺤﺎن 03 و اﻓﻀﻞ، ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﭘﺮوﻟﯿﻦ در رﻗﻢ اﻓﻀﻞ و ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﻘﺪار در ارﻗﺎم زرﺟﻮ، ﻓﺠﺮ 30 و واﻟﻔﺠﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪ. ﻗﻄﻊ آﺑﯿﺎري ﭘﺲ از ﻇﻬﻮر ﺳﻨﺒﻠﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﮐﺎﻫﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد داﻧﻪ در ارﻗﺎم زرﺟﻮ (91/20 درﺻﺪ)، ﻓﺠﺮ 11/29 (30 درﺻﺪ)، ﻧﺼﺮت (72/40 درﺻﺪ)، رﯾﺤﺎن (63/36 درﺻﺪ)، واﻟﻔﺠﺮ (58/34 درﺻﺪ) و رﯾﺤﺎن 03 (08/18 درصد) ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﯿﻤﺎر ﺷﺎﻫﺪ ﺷﺪ. در رﻗﻢ اﻓﻀﻞ، ﺗﻨﺶ ﺧﺸﮑﯽ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد داﻧﻪ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﻌﻨﯽداري ﻧﺪاﺷﺖ. در ﻣﺠﻤﻮع رﻗﻢ رﯾﺤﺎن 03 در ﻣﺤﯿﻂﻫﺎي ﺗﻨﺶ دار و ﺑﺪون ﺗﻨﺶ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮﯾﻦ رﻗﻢ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ.
کلید واژگان :ﺟﻮ، ﭘﺮوﻟﯿﻦ، ﺳﻮﭘﺮاﮐﺴﯿﺪ دﯾﺴﻤﻮﺗﺎز، ﻗﻄﻊ آﺑﯿﺎري، ﻋﻤﻠﮑﺮد داﻧﻪ
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک