اعتماد یکی از عناصر مهم سرمایه اجتماعی است که رکنی جداییناپذیر از مجموعه ثروت یک ملت است. در امر مشارکت وجود اعتماد ضروري است. هدف این مقاله بررسی رابطه اعتماد عمومی با مشارکت شهروندان است. با فراتر رفتن میزان اعتماد از محدوده خانواده و نظام خویشاوندي به حوزه هاي گسترده تر در مقیاس هاي فرامحلی در قلمروهاي روستایی، شهري و ملی، میزان مشارکت نیز در بازتولید و ارتقاي اعتماد اجتماعی توسعه یافته در قالب گسترش صداقت، وفاداري، حسن نیت، وظیفهشناسی، وفاي به عهد، ثبات در اندیشه و عمل مؤثر خواهد بود. به تعبیري با تقویت اجتماع اخلاقی و تعهد عملی به التزام هاي اخلاقی در سطوح میان فردي، بین فرد و نهادها و نیز بین نهادي، فرایند اعتماد اجتماعی در سطوح اعتماد افراد نسبت به یکدیگر و نیز اعتماد اجتماعی نسبت به نهادهاي اجتماعی و مأمورانی که متولی و عامل در این نهادها هستند، قوت لازم را کسب خواهد کرد و زمینهساز تعاون و مشارکت اجتماعی خواهد بود. مشارکت همچنین تعامل میان شهروندان و دولت مردان را ثمربخشتر می سازد و سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی را ارتقاء می دهد. دخالت شهروندان در اداره امور عمومی پاسخگوئی کارگزاران دولتی را افزایش می دهد و آنها را نسبت به انتظارات مردم پاسخگوتر و حساس تر می سازد. از سوي دیگر مشروعیت و پذیرش دولت نیز با مشارکت مردم تحکیم و تثبیت می شود. در این مقاله، با ارائه تعاریفی از اعتماد و بر شمردن ابعاد آن به اهمیت اعتماد در زندگی و جامعه پرداخته می شود. همچنین چگونگی تأثیرگذاري اعتماد بر متغیرهاي دیگر بیان شده و تکامل اعتماد و چگونگی تأثیر آن بر مشارکت شهروندان تحلیل شده است.
کلید واژگان :اعتماد ,اعتماد عمومی ,مشارکت ,مشارکت شهروندان
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک