برای استفاده بهینه از منابع طبیعی در روند توسعه پایدار نیاز به شناسایی منابع اکولوژیک در کوتاهترین زمان و کمترین هزینه داریم. اقلیم و پوشش گیاهی از اساسی ترین منابع اکولوژیکی هستند که بدون شک طبیعت، انسان و رابطه آنها در سطح گسترده ای متاثر از شرایط اقلیمی و پوشش گیاهی است. هدف این تحقیق ارزیابی شاخص های منابع اکولوژیکی مناطق کویری مخصوصاً استان خراسان جنوبی می باشد. منابع اکولوژیکی به دو دسته پایدار و ناپایدار تقسیم می شوند، که منابع اکولوژیکی مورد بررسی در این پژوهش، اقلیم جزو منابع اکولوژیکی ناپایدار و پوشش گیاهی جزو منابع اکولوژیکی پایدار هستند. اقلیم منطقه در این پژوهش به روش آمبرژه تعیین و نمونه برداری از پوشش گیاهی به روش تصادفی – سیستماتیک انجام شد. نتایج نشان داد که اغلب نقاط استان از لحاظ اقلیمی در موقعیت خشک سرد قرار دارند، همچنین بررسی پوشش گیاهی منطقه مورد مطالعه نشان داد که پوشش گیاهی آن از نوع درختچه ای و بوته ای بیابانی مقاوم به شرایط خشکی و شوری است. در مناطق بیابانی به طور طبیعی، وضعیت بوم شناختی از حساسیت ویژه ای برخوردار است، از این رو شناخت منابع اکولوژیک و بکارگیری آنها در جهت احیای مناطق بیابانی و کویری اهیت بسزایی دارد.
کلید واژگان :منابع اکولوژیک، توسعه پایدار، مناطق کویری، خراسان جنوبی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک