بررسی آسایش حرارتی در خانه های ساخته شده با خاک فشرده

ساختمان های خاک فشرده معمولا اینطور به نظر می رسند که دارای قابلیت گرمایشی مناسبی هستند و دلیل آن، تاثیر گرمایی دیوارها می باشد؛ با این وجود، این مسئله تنها زمانی ملموس و دست یافتنی خواهد بود که دیگر راهبردهای طراحی مورد لحاظ قرار گیرند که می توان در بین آن ها به عایق کاری، دوجداره سازی، سایه اندازی و تهویه اشاره کرد. این مقاله، مطالعه ای را گزارش خواهد داد که در آن تاثیر استفاده از دیوارهای خاک فشرده بر روی دمای داخلی منازل فرضی سرد و بدون سیستم گرمایی و از طریق استفاده از برنامه ی ایجاد گرما مورد بررسی قرار خواهد گرفت. دماهای پیش بینی شده ی درونی با دماهای درونی معیار مورد قیاس قرار گرفته اند که براساس استاندارد راحتی در ASHRAE 55-20113 می باشد. ساخنمان هایی در سه منطقه ی اقلیمی متفاوت در استرالیا مورد بررسی قرار گرفتند که به ترتیب دارای اقلیم گرم و خشک، گرم و معتدل و خنک بودند. تاثیر چهار پارامتر طراحی بر روی دماهای داخلی این خانه های دارای دیوارهای خاک فشرده ارزیابی شد که شامل تاثیر اندازه ی پنجره، سایه اندازی، میزان تهویه و ضخامت دیوار بود. در نهایت دیده شد که خانه های ساخته شده از دیوارهای خاک فشرده و با ضخامت دیواره ای 300 میلی متر تنها می توانند دمای داخلی ای ایجاد کنند که در 80 درصد میزان مورد قبول می باشد که براساس مدل سازگاری به ترتیب 77%، 68% و 45% می باشد. با دارا بودن دیواره ی پلی استیل 30 میلی متری که در میانه ی دیوار های خاک فشرده قرار گرفته بودند، این میزان عملکرد می تواند به ترتیب تا 89%، 90% و 58% بالا رود.

مصالح پایدار، خاک فشرده، آسایش حرارتی، معماری پایدار