استراتژی شکاف دیجیتالی در ایران و منطقه با رویکرد TOPSIS

پيشرفت هاي شگرف فناوري اطلاعات و ارتباطات و مظاهر عيني آن در قالب ابزارها و شيوه هاي نوين ارتباطي، تحول عميقي در سطوح مختلف زندگي اجتماعي و فعاليت هاي روزمره افراد جامعه ايجاد کرده است. بخشي از اين تفاوت ها ناشي از شناخت و بهره گيري از فناوري هاي نوين است که در گذشته با اين وسعت و فراگيري در اختيار همگان نبوده است. همين تفاوت در دسترسي و بهره گيري از فناوري هاي اطلاعاتي و ارتباطي است که بحث شکاف ديجيتالي را در بين نسل ها مطرح مي کند. شکاف دیجیتالی بیان کننده شکاف بین آن هایی است که به فناوری های جدید اطلاعاتی مانند کامپیوتر و اینترنت دسترسی دارند و آن هایی که دسترسی ندارند. هدف از انجام اين پژوهش، تجزيه و تحليل شکاف ديجيتالي در ايران و مقايسه آن با کشورهاي اسلامي است. پس از بررسي شکاف ديجيتالي، 7 شاخص تأثیرگذار بر آن شامل مشترکین تلفن ثابت، مشترکین تلفن همراه، کاربران اینترنت، مشترکین اینترنت باند پهن ثابت، سرویس دهنده اینترنت امن، صادرات محصولات ICT، و واردات محصولات ICT انتخاب شد. سپس با استفاده از روش تصمیم گیری TOPSIS، 13 کشور اسلامي در حوزه آسیا از نظر این شاخص ها رتبه بندی شد. نتايج اين پژوهش نشان داد که ايران با مقدار 0.3066 داراي رتبه پنجم در بين کشورهاي اسلامي حوزه آسيا است و تفاوت زيادي با کشور مالزي با مقدار 0.7158 دارد. از طرفی تفاوت شاخص شباهت نشان می دهد شکاف دیجیتالی در کشورهای آسیایی – اسلامی از بالاترین رتبه تا پایین ترین رتبه بسیار زیاد است.

شکاف ديجيتالي، شاخص هاي شکاف ديجيتالي، مدل تاپسيس