چکیده :

به منظور بررسی اثرات مقادير سيليس و پتاسیم بر شاخص‌هاي زراعي و عملكرد دانه برنج رقم طارم هاشمي، آزمايشي به صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در مزرعه تحقيقاتي واقع در شهرستان ساري در سال 1389 اجرا شد. مقادير 0، 250، 500 و 750 كيلوگرم سيليس در هكتار به عنوان عامل اصلي و مقادیر 0، 30، 60 و 90 كيلوگرم پتاس خالص در هكتار به عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد حداكثر عملكرد دانه (612 گرم در متر مربع) تحت ميزان 750 كيلوگرم سيليس در هكتار حاصل شد، چون بيشترين تعداد خوشه، تعداد خوشه‌چه و درصد خوشه‌چه پر نيز تحت اين تيمار به دست آمد. حداكثر درصد خوشه‌چه پر، وزن هزار دانه و در نتيجه عملكرد دانه (3/575 گرم در متر مربع) با كاربرد 90 كيلوگرم پتاسيم در هكتار حاصل شد. حداكثر درصد خوشه‌چه پر تحت اثر متقابل مقادير 750 كيلوگرم سيليس در هكتار × 90 كيلوگرم پتاسيم در هكتار به دست آمد. بنابراين با توجه به نتایج به دست آمده مقادير 750 كيلوگرم سيليس در هكتار و 90 کیلوگرم پتاسيم در هکتار به علت افزايش شاخص‌هاي زراعي و عملكرد دانه به عنوان تیمار مناسب تعيين گرديدند.

کلید واژگان :

برنج، پتاسیم، سيليس، شاخص‌هاي زراعي، عملكرد دانه.



ارزش ریالی : 500000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک