تفکر سیستمی در سازمان‌ها همراه با مطالعه موردي

مشکلات جوامع انساني و سازمان‌ها روز به روز پيچيده‌تر و حل آن‌ها نيازمند تفکر بهتر است. موارد فراواني وجود دارد که تلاش مديران و مسئولان براي حل يک مشکل، فقط باعث تسکين آن شده و پس از مدت کوتاهي، وضعيت مانند قبل شده يا منجر به ايجاد مشکلاتي بزرگ‌تر و بدتر گرديده است. رويکرد سيستمي، مدعي ارائه روش براي برخورد اصولي‌تر با پيچيدگي‌هاي دنياي کنوني است. هدف اين نوشتار ارائه مطالبي در زمينه ضرورت تفکر سيستمي در سازمان‌ها است. چرا كه هدف تفکر سیستمی، بهبود درک ما از ارتباط عملکرد هر سازمان با ساختار درونی و سیاست‌های عملیاتی آن (و نیز سیاست‌های عملیاتی مشتریان، رقبا و تامین کنندگان) است تا از این درک برای طراحی سیاست‌های مؤثر اهرمی، استفاده کنیم. البته عناوين مختلفي در اين زمينه وجود دارد که از جمله مي‌توان به رويکرد سيستمي، ديناميک سيستم و تحليل سيستمها اشاره نمود. گرچه عناوين فوق تفاوت‌هايي با يکديگر دارند، اما در بسیاری موارد آن‌ها را به جاي يکديگر نيز به کار مي‌برند. با اين حال در اين مطالعه‌ي نظري و موردي ابتدا به مفاهيم مربوط به تفكر سيستمي پرداخته شده و در ادامه با تحليل مطالعه‌ي موردي در سازمان‌ها سعي بر آن است تا از جنبه‌هاي مختلف به موفقيت‌هاي اين نوع تفكر در سازمان پرداخته شود.

پيچيدگي، رويكرد سيستمي، تفكر سيستمي، تغيير.