روش تحریک بحرانی برای سیستم های یک درجه آزادی

به طور کلی زمین لرزه در تمامی نقاط کره ی زمین رخ می دهد و احتمال خرابی بیشتری در سازه هایی که تحت زلزله های بحرانی قرار می گیرند، وجود دارد. بنابراین یافتن تحریک بحرانی از نقطه نظر طراحی برای سازه های با اهمیت بالا دارای ارجحیت می باشد. در این مقاله با توجه به اطلاعاتی که از زلزله های نزدیک گسل رخ داده در گذشته به دست می آید، تحریک بحرانی سیستم یک درجه آزادی تحت قیود حداکثر شتاب زمین لرزه، حداکثر سرعت زمین لرزه و باند فوقانی و تحتانی زمین لرزه محاسبه می شود. تابع هدف جهت یافتن تحریک بحرانی جابجایی نسبی در نظر گرفته می شود و با استفاده از روش انتگرال گیری عددی نیومارک-بتا (شتاب خطی)، تحریک بحرانی در گام های زمانی متفاوت به گونه ای که تابع هدف را حداکثر نماید، محاسبه می شود. چهار حالت قیدی در نظر گرفته شده و برای تمامی حالات تحریک بحرانی محاسبه شده است. نتایح مثال عددی ارائه شده حاکی از توانمند بودن روش ارائه شده در تعیین تحریک بحرانی برای طراحی سازه های با اهمیت بالا می باشد

تحریک بحرانی، سیستم یک درجه آزادی، زلزله ی نزدیک گسل