سبک های رهبری و ویژگی های متناسب با آن در تئوری پیچیدگی

در گذشته تفکر سازمانی به طور عمیقی تحت تأثیر تفکر مکانیکی قرار گرفته بود که معتقد بود جهان مجموعه ای از سیستم ها و معلول هاي خطی است که برایند علت های خاص هستند. تحت تاثیر این فضاي تفکر، رهبران سازمان دارای اولویت ها و ویژگی هایی به منظور حفظ وضع موجود بودند و از جمله الگوهای رهبری سده گذشته، محصول پارادایم‌های بالا به پایین و بوروکراسی بوده است. این الگوها برای اقتصاد مبتنی بر تولیدات فیزیکی بسیار مناسب است، اما چندان تناسبی با دنیای پیچیده ی امروزی ندارد. تئوری پیچیدگی پارادایم متفاوتی را برای رهبری پیشنهاد می‌کند که با توجه به تغییرات روزافزون در دنیای امروز، مفاهیم جدیدی از جمله تئوری پیچیدگی و دیدگاه کوانتومی را وارد ادبیات مدیریت و سازمان کرده است، این چنین دیدگاهی جهان را به عنوان یک سیستم پویا، خودسازماندهنده و غیر قابل پیش بینی توصیف میکند و به نوبه ی خود خواستار رهبری متناسب با چنین موقعیت پیچیده و غیر خطی می باشد.. بنابراین در چنین وضعی، ویژگیها، مهارت ها و وظایف رهبران باید متفاوت از نوع سنتی آن باشد .این مقاله با بهره‌گیری از علم پیچیدگی، این نکته را مورد بررسی قرار می دهد که چه سبک رهبری ای متناسب و در خور این دنیای پیچیده و پر تلاطم است و اینکه رهبران موجود در این سیستم پویا و غیرخطی ، باید دارای چه ویژگی هایی باشند تا بتوانند همزمان با تغییرات مداوم، خود و سیستم خود را با این تغییرات سازوار سازند و به موفقیت هایی نائل آیند.

تئوری پیچیدگی، انواع رهبری، ویژگی های رهبری