سطح بندی روستاهای استان گلستان از نظر توسعه و توسعه نیافتگی و ارائه یک الگوی بهینه ( مطالعه موردی : روستاهای بخش مرکزی شهرستان علی آبادکتول)

هدف از این مقاله بررسی چگونگی یا نحوه ي برخورداري روستاهای بخش مرکزی شهرستان علی آبادکتول ازشاخص هاي توسعه، به منظور دستیا بی به میزان نابرابري هاي ناحیه اي در روستاهای بخش مرکزی ، براساس آمار سال 1385 است. جامعه ي آماري پژوهش، 42 روستای بخش مرکزی شهرستان علی آبادکتول را شامل می شود که براساس 21 شاخص رتبه بندي شده اند. براي نیل به این مهم شاخص هاي موردمطالعه با استفاده از روش تحلیل عاملی به4عامل تقلیل یافته و به صورت ترکیبی در عوامل معنی دار ارائه گردیده اند. بر اساس یافته هاي پژوهش درصد سهم هر عامل در توسعه ي شهرستان ها مشخص و همچنین با بهرگیري از شاخص موریس روستاهای بخش مرکزی شهرستان در پنج گروه (بسیار برخوردار، برخوردار، متوسط، محروم، بسیار محروم) سطح بندي و جایگاه هر یک از روستاهادر سطوح توسعه بیان گردیده است در نهایت با برقراري رابطه ي رگرسیون بین عوامل تأثیرگذار و درجه ي توسعه یافتگی، شاخص هایی که اولویت اول و دوم را در افزایش سطوح توسعه ي روستاهای بخش مرکزی شهرستان رادارند پیشنهاد شده است.

پراکنش فضایی، شاخص های توسعه یافتگی، تکنیک های تحلیل،روستاهای علی آبادکتول.