امروزه با توجه به روند رو به رشد جمعيت و تراکم جمعيتي در مناطق شهري علي الخصوص در شهرهاي پر جمعيت و مستعد از نظر لرزه خيزي لزوم نگرشي همه جانبه و فراگير به حوادث طبيعي و فجايع ناشي از بروز آنها بيش از پيش جلوه نموده است. اثرات زيان بار ناشي از تمرکز بيش از اندازه جمعيت در محدوده هاي خاص شهري در کنار فقدان برنامه ريزي هاي پيشگيرانه و عدم آمادگي لازم جهت مقابله با حوادثي نظير زلزله تهديدي بسيار جدي و مهم براي شهروندان و تداوم حيات شهري به شمار مي رود. در اين هدف اين پژوهش ، شهر تبريز به عنوان مطالعه موردي انتخاب شده است. روش تحقيق توصيفي- تحليلي مي باشد 8 پژوهش منطقه ، شهر تبريز با توجه به معيارهاي کيفي و ارائه مدل و الگوي مناسب براي ساخت وساز مي باشد 8 ارزيابي و پهنه بندي لرزه اي منطقه دسترسي به مراکز ، شبکه ارتباطي ، کيفيت سازه ها ، تراکم جمعيتي ، از معيارهايي مانند فاصله از تراکم ساختماني ، براي اين منظور اندازه قطعات و فاصله از مراکز خطرزا استفاده شده است. داده هاي آماري لازم جمع ، دسترسي به فضاهاي باز و سبز ، امدادي و ضروري سپس لايه هاي لازم براي پهنه بندي لرزه اي آماده شده و وزن دهي به لايه ها بر اساس استانداردهاي پهنه بندي انجام ،آوري شده صورت گرفته است. در نهايت ميزان خطر پذيري کل مناطق شهر GIS در محيط AHP تحليل نهايي با استفاده از روش ،گرفته است نتايج بدست آمده نشان مي دهد که مناطق شمالي بيشترين پهنه هاي خطر پذيري و مناطق جنوبي کمترين ، تبريز بدست آمده است در نهايت نيز نتيجه گرفته شده است که مدل ارائه شده براي پهنه بندي خطرپذير ي قابل استفاده مي باشد. ، ميزان را دارا مي باشد
کلید واژگان :تحليل سلسله مراتبي، کيفيت ابنيه، پايداري مصالح ، تبريز ،زلزله ،پهنه بندي
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک