چکیده :

جهت طراحي سازه هاي آبي در مناطقي که داده هاي هيدرولوژي براي تعيين سيلاب وجود ندارد، فرمولهاي تجربي زيادي توسط هيدرولوژيست ها پيشنهاد شده است که اغلب با مناطق خاصي مطابقت دارند. در اينجا از روش کريگر به لحاظ سازگاري و مطابقت با منطقه مورد مطالعه، جهت برآورد حداکثر سيلاب استفاده شده است. بر اساس اين روش، دبي حداکثر سيلاب در حوضه آبخيز چرداول حدود 22/303852 فوت مکعب در ثانيه و يا حدود 8600 متر مکعب در ثانيه برآورد گرديد. علاوه بر اين به منظور آگاهي و شناخت حوضه از نظر توليد حداکثر سيلاب، اقدام به تهيه نقشه پتانسيل حداکثر سيلاب در محيط GIS نموده و بر اساس اين نقشه که از ترکيب 6 لايه مؤثر در توليد سيلاب يعني شيب، ليتولوژي، رواناب، پوشش زمين، خاک و کاربري اراضي بدست آمده است، نتايج نشان مي دهد که بيش از 42 درصد از سطح حوضه داراي پتانسيل بسيار بالا و 31 درصد داراي پتانسيل بالا به لحاظ توليد سيلاب حداکثر مي باشد که اين خود بيانگر اين است که اين حوضه داراي پتاسيل بالا از لحاظ توليد سيلابهاي حداکثر دارد.

کلید واژگان :

دبي حداکثر سيلاب، ضريب جريان، روش کريگر، GIS ، چرداول



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک