در اين تحقيق با استفاده از منابع و تحقيقات مختلف ابتدا کليه عوامل مؤثر بر زمين لغزش استخراج و سپس با کنترل اين عوامل در منطقه فاکتورهاي نُه گانه شامل شيب ، جهت ، ارتفاع از سطح دريا، بارندگي، فاصله از جاده، فاصله از گسل، فاصله از شبکه زهکشي، کاربري اراضي و سنگ شناسي به عنوان عوامل مؤثر در وقوع زمين لغزشهاي منطقه تشخيص داده شدند. بعد از تهيه اين عوامل در محيط GIS با استفاده از عکس هاي هوايي، تصاوير ماهواره اي و مطالعات ميداني نقشه پراکنش زمين لغزش آبخيز تهيه گرديد. سپس پهنه بندي با 2 روش ارزش اطلاعاتي (WINF) و تراکم سطح (Wa) انجام گرفت. نهايتاً نقشه پراکنش زمين لغزش با نقشه هاي پهنه بندي قطع داده شدند. نتايج نشان مي دهد که روش ارزش اطلاعاتي به لحاظ انطباق بيش از 88 درصد زمين لغزش ها با مناطق با خطر نسبي بالا کارايي بهتري نسبت به روش تراکم سطح در پهنه بندي خطر زمين لغزش حوزه آبخيز تنگ شمشه دارد.
