چکیده :

دشت مهران با وسعت حدود300 كيلومتر مربع يکي از وسيع¬ترين دشتهاي استان ايلام مي باشد. در اين دشت به لحاظ وجود اراضي کشاورزي فراوان، حفر چاههاي عميق و نيمه عميق رواج چشمگيري دارد و لذا مطالعه آبهاي زيرزميني که به عنوان اصلي ترين منبع آب آبياري در کل دشت محسوب مي شود، ضروري به نظر مي رسد. در اين مقاله، جهت بررسي آبهاي زيرزميني دشت، ابتدا اطلاعات و داده هاي کميت و کيفيت چاههاي بهره برداري و پيزومتر تهيه گرديد و سپس با بررسي سطح آب زيرزميني و جهت جريان، نقشه هاي ترسيم گرديد و سپس به منظور بررسي کيفي آب زيرزميني جهت استفاده در کشاورزي، نقشه هم¬هدايت الكتريكي بر اساس لايه¬ اطلاعاتي چاه‌هاي نمونه‌برداري و تعدادي از چاه‌هاي بهره‌برداري ترسيم گرديد. نهايتاً آب زيرزميني از نظر مصرف کشاورزي بر اساس نمودار ويلکاکس طبقه بندي گرديد و نقشه قابليت آبياري آبهاي زيرزميني دشت مهران با استفاده از نقشه هاي هدايت الکتريکي و نسبت جذب سديم و طبقه بندي ويلکاکس ترسيم گرديد. نتايج نشان مي دهد که كيفيت آب زيرزمين دشت مهران فقط در بخش كوچكي از نواحي غربي براي كشاورزي نامناسب بوده و در ساير مناطق كيفيت آب براي كشاورزي مناسب است.

کلید واژگان :

آب زيرزميني، جهت جريان، نمودار ويلکاکس، دشت مهران



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک