چاقی در کودکی ، نحوه برخورد با آن و تأثیرش در چاقی بزرگسالی

زمینه و هدف : چاقی از عوامل مختلف منشا گرفته و در حال حاضر از مشکلات مهم جوامع به شمار می آید. شیوع فزاینده ی چاقی کودکان روندی جهانی است و نگرانیهای موجود به جهت خطرات بالقوه بروز ناراحتیهای مرتبط با تندرستی می باشد. آگاهی از خطرات سلامتی ناشی از چاقی و همچنین درک زمان مناسب برای انجام اقدامات پیشگیرانه و درمانی اهمیت بسزایی دارد. لذا این مطالعه با هدف بررسی تأثیر چاقی دوران کودکی در چاقی بزرگسالی انجام گرفته است. روش مطالعه : پژوهش حاضر، تحلیلی- مقطعی بوده و دارای 100 نفر نمونه می باشد که از بین افراد چاق 20 – 15 ساله به صورت تصادفی انتخاب شده بودند. وضعیت چاقی دوران کودکی این افراد از طریق بررسی سیر تکاملی ثبت شده در پرونده بهداشتی آن ها مورد بررسی قرار گرفت . سپس اطلاعات لازم در مورد نحوه ی تغذیه کودکان و تفکر والدین در مورد چاقی کودکان از طریق پرسشنامه جمع آوری و با نرم افزار spss20 با روش آماری توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و استنباطی (کای دو و ضریب همبستگی پیرسون و ANOVAs ) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : یافته ها نشانگر این هستند که 53 % افراد چاق ، در دوران کودکی نیز چاق بوده اند . که در این میان 37 درصد مادران گرچه اضافه وزن کودکشان را تشخیص داده بودند ولی هیچگونه عملکردی برای آن انجام نداده بودند. بنا بر این چاقی کودکی و بینش والدین نسبت به چاقی تأثیر زیادی در چاقی مراحل بعدی زندگی خواهد داشت. عوامل متعددی نظیر الگوهای خواب کودک ، عوامل تغذیه ای کودک مانند تغذیه با شیر مادر ،استفاده مناسب از مکمل های غذایی ، الگوی تغذیه ای والدین و وعده های غذایی خانواده همگی در وزن کودک تاثیر گذار خواهد بود در نتیجه والدین می توانند با انجام برنامه ریزی مناسب از چاقی کودکان و نهایتا از چاقی بزرگسالی پیشگیری کنند. نتیجه گیری : برخی از مادران نه تنها وزن بالای کودکان را دست کم می گرفتند بلکه آن را دلیل سلامتی کودک نیز تلقی می کردند. بنابراین بنظر می رسد در هر جامعه، جهت پیشگیری از چاقی باید دیدگاه والدین نسبت به چاقی را بهبود بخشید.

چاقی کودکی ، بینش والدین ، چاقی