رابطه ی کیفیت زندگی کاری و بهره وری نیروی انسانی در بیمارستان های تأمین اجتماعی استان لرستان

بهره وری از ضرورت های رشد و توسعه ی هر جامعه وسازمان محسوب می شود که تنها از طریق افزایش حقوق و امکانات رفاهی به دست نمی آید .بهره ور کردن انسان ها به ایجاد رضایت و افزایش کیفیت زندگی کاری بستگی دارد. تحقیق حاضر از نظر روش توصیفی – همبستگی می‌باشد ؛ هدف پژوهش بررسی رابطه ی کیفیت زندگی کاری( مدل والتون) بوسیله ی پرسشنامه ی35سؤالی و بهره وری نیروی انسانی( مدل بهره وری کارکنان خدماتی دابنی ) بوسیله ی پرسشنامه ی 27سؤالی می باشد؛ براین اساس یک فرضیه ی اصلی وهشت فرضیه ی فرعی طراحی گردید. جامعه ی آماری کارکنان بیمارستان های تأمین اجتماعی لرستان ( 758 (N= بوده که نمونه ی 254 نفری از آن به طریق تصادفی طبقه‌ای انتخاب شد. بین شاخص های کیفیت زندگی کاری ،انسجام اجتماعی با میانگین 31/3 در بالاترین وضعیت و نقش کار در مجموع زندگی با میانگین 63/2 درپایین ترین وضعیت قرار دارند. بین شاخص های بهره وری نیروی انسانی، استفاده ی کارآمد از منابع با میانگین 275/4 در بالاترین وضعیت و کمیّت با میانگین 549/3 در پایین ترین وضعیت قرار دارند؛ همه ی مؤلفه های کیفیت زندگی کاری با بهره وری نیروی انسانی رابطه ی مثبت و معنا داری دارند؛ در نهایت کیفیت زندگی کاری با ضریب همبستگی 285/. و p<0/001 با بهره وری نیروی انسانی همبستگی مثبت و معناداری نشان می دهد. بین همه ی مؤلفه های کیفیت زندگی کاری والتون با بهره وری نیروی انسانی رابطه ی مثبت وجود دارد.

کیفیت زندگی کاری، مدل والتون، بهره وری نیروی انسانی، مدل دابنی، بیمارستان.