گردشگری یکی از بخش های مهم اقتصادی است که توانسته است به عنوان یک صنعت پاک مطرح شود و ضمن افزایش درآمدهای ارزی در اقتصاد ملی، کمک شایسته ای به رونق اشتغال و ایجاد درآمدهای منطقه ای نیز بنماید. با توجه به این مهم، برنامه ریزی در امر گردشگری از جنبه های مختلف ضروری و مهم می نماید و شناخت پهنه های مناسب برای گردشگری به لحاظ آسایش اقلیمی از موارد مهم در برنامه ریزی گردشگری می باشد. در این پژوهش برای تعیین پهنه های مناسب گردشگری در منطقه بیابانی شرق اصفهان به لحاظ آسایش شبانه و روزانه، داده های مورد نظر(بیشینه و کمینه دما و رطوبت نسبی) از سایت هواشناسی، طی دوره 15 ساله(1993-2008) برای ایستگاه های سینوپتیک و کلیماتولوژی استان اصفهان اخذ و سپس داده های مفقوده با استفاده از نرم افزارSPSS و رگرسیون گیری، بازسازی و با استفاده از شاخص ترجونگ تحلیل های لازم صورت گرفته و در نهایت داده های به دست آمده برای ترسیم نقشه و پهنه بندی به محیط GIS فرا خوانده شده و با کد گذاری مناسب، نقشه ها ترسم گردیدند. نتایج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها حاکی از آن است که، شرایط آسایش اقلیمی منطقه بیابانی شرق اصفهان، از شرایط بسیار خنک تا شرایط داغ در تغییر می باشد و شرایط آسایش در طول شب تنها در 3 ماه ژوئن، ژوئیه و آگوست مي باشد كه به ترتیب در مناطق(خوروبیابانک)، (محدوده نائین، اصفهان و خور وبیابانک) و ( خوروبیابانک، بیاضه) وجود دارد. در طول روز در ماه های آوریل، می، سپتامبر و اکتبر در برخی از مناطق استان شرایط آسایش را، به ترتیب در مناطق(به جز منطقه گردنه ملا احمد، ما بقی مناطق)، ( محدوده غرب شهرستان اصفهان)، (گردنه ملا احمد)، (اردستان، اصفهان و ورزنه)، جهت برنامه ريزي و بهره برداري كليماتوريسم دارا می باشند و در واقع در طول شب بهترین ماه در منطقه بیابانی شرق استان به لحاظ آسایش ماه ژوئیه و در طول روز ماه آوریل می باشد که گستره بیشتری از شرق استان در محدوده آسایش قرار دارد كه براي برنامه ريزي و توسعه توريسم مي بايست مد نظر قرار گيرد.
کلید واژگان :گردشگری، محدوده بیابانی، کلیماتوریسم، شرق اصفهان.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک