چکیده :

اخذ جواز تأسيس در ايران گام نخست براي ورود به صنعت و دريافت پروانه بهره‎برداري لازمه شروع توليد است.با اين وجود، در موارد زيادي جواز تأسيسبه‌عنوان ملاك سنجش عملكرد صنعتي بوده و اين در حالي است كه شواهد موجود نشان مي‎دهد تنها بخش اندكي از آن‎ها به پروانه بهره‎برداري منجر مي‎شوند. بر اين اساس، مطالعه حاضر مي‎كوشدتا تمايزات منطقه‎اي عملكرد صنعتي، كه با نسبت پروانه‎هاي بهره‎برداري به جوازهايتأسيسارزيابي‌شدهاست، را درسطح استان‎ها طي برنامه چهارم توسعه (1384-1388) مورد بررسي قرار دهد. تعيين تكنيك توليد برحسب مناطق دربنگاهايي كه جواز تأسيسآن‌ها به پروانه بهره‌برداري منجر شده، ديگر هدف اين مطالعه است.با استفاده از داده‌هايسرشماري از كارگاه‎هاي صنعتي، نتايج اين پژوهش نشان مي‎دهد تنها بخش اندكياز جوازهاي تأسيس به پروانه بهره‎برداري تبديل شده و در اين ميان استان آذربايجان شرقيدر مقايسه با عملكرد كشوري در اين دوره از وضعيت نامطلوبي برخوردار بوده و در تمامي سال‎ها نسبت به متوسط كشور درسطح پايين‎تري قرار گرفته است. علاوه بر آن، نتايج اين مطالعه نشان داده است متوسط سرمايه لازم براي ايجاد يك شغل در استان آذربايجان شرقي حدود سه برابر اين ميزان در كشور بوده و به عبارتي، بنگاه‎هاي صنعتي اين استان از تكنيك توليد سرمايه‎بر استفاده نموده‎اند. با تلفيق دو نتيجه مذكور مي‎توان استنباط نمود نياز به سرمايه به‌عنوان مانعي براي ورود در اين استان تلقي گرديده و ازاين‌رو بازنگري در سياست‎هاي صنعتي يا تسهيل در دستيابي به سرمايه لازمه بهبود عملكرد استان در بخش صنعت است.

کلید واژگان :

جواز تأسیس، پروانه بهره برداری، صنایع تولیدی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک