گونه شناسی مراکز محلات بافت قدیم شهر بهبهان (محلات ابوعلی، پر، ملایان)

بافتهای فرسوده شهر بهبهان تلفيقی از فرصت هاي ويژه و شرايط بحراني عديده¬ای است كه در نهايت تبديل به يكي از پيچيده¬ترين صورت مسئله¬ها برای مديريت شهری شده است. فرصت¬ها و پتانسيل¬های بافت فرسوده مذكور، از آن جهت كه مي¬تواند سرآغاز امر توسعه بوده، به ظرفيت¬هاي اقتصادي، مديريتي و حتي اجتماعي شهر بدل شود، شرايط بحراني آنها از نظر ناپايداري، عدم دسترسي مناسب، مسائل و مشكلات زيست محيطي و... قابل توجه است. اين بافت¬ها به دليل فقر ساكنان و مالكان آنها، امكان نوسازی خود به خودي نداشته و نيازمند مداخله¬های همه جانبه از حيث اقتصادی، فرهنگی، كالبدی، زيست محيطی و ...هستند كه بتواند با احيای بافت فرسوده، بستر ارتقای كيفيت زندگي را در همان نواحی و برای مردم مستقر در آن فراهم نمايد. از اين رو، توسعه نوسازی بافت های فرسوده بايد از اهداف اصلی نوسازی شهر بهبهان باشد، تا در برابر چرخه توسعه نيافتگی و فرسودگی ايستادگی كند. بايد توجه داشت كه اساس فرآيند محوری نوسازی، جريان نگرش اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی مردم است .به عبارت ديگر چنانچه نگاه نوسازی، نگاهی مبتنی بر جريان زندگی مردم در برهه از زمان نباشد، نمی¬تواند فرآيند محوری خود را اثبات و ادعا نمايد. شيوه مداخله در بافت فرسوده برخوردي سيستماتيك است، بدين معنا كه برنامه¬ريزي در این بافت نيازمند نوعی نگرش همه جانبه در زمينه های مختلف جمعيتی، اقتصادی، فرهنگی، كالبدی و زيست محيطي است.

گونه شناسی، محله، بافت فرسوده، بهبهان.