مطالعه‌ی تحلیلی تکنیک تزئینی سیاه‌قلم در آثار فلزکاری دوره‌ی ساسانی

سیاه‌قلم یا اسود سرب یکی از کهن‌ترین شیوه‌های تزئینی فلزکاری است که نمونه‌های بسیار قدیمی از آن در مصر باستان کشف شده است و قدمت آن در ایران به دوره‌ی ساسانی برمی‌گردد. این شیوه آلیاژی از فلزات نقره، مس، سرب و گوگرد است که بعد از حکاکی فلزات پایه نظیر طلا و نقره با حرارت روی آن تثبیت می‌شود و نتیجه‌ی نهایی حالتی از سایه‌روشن و فضای مثبت و منفی از رنگ سیاه ترکیب سیاه‌قلم بر روی پایه‌ی روشن‌تر حاصل می‌شود. قدمت این تکنیک و اهمیت آن در میان شیوه‌های تزئینی فلزکاری این ضرورت را ایجاد کرده است تا مطالعه‌ی تحلیلی تکنیک تزئینی سیاه‌قلم در آثار فلزکاری دوره‌ی ساسانی به عنوان هدف اصلی این پژوهش دنبال گردد. بنابراین در این راستا داده‌های کتابخانه‌ای و اطلاعات اسنادی با رویکرد توصیفی- تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج پژوهش نشان می‌دهد که این تکنیک جایگاه مهمی در تولید و تزئین آثار فلزکاری دوره‌ی ساسانی داشته است و عموم آثار سیاه‌قلم این دوره بر روی فلز نقره اجرا شده است.

سیاه‌قلم، فلزکاری، دوره‌ی ساسانی.