ارزیابی راندمان روانکاری روغن¬های پایه گیاهی نسبت به روغن¬های پایه معدنی در فرآیندهای شکل دهی سرد آلیاژ آلومینیوم

امروزه روغن¬های پایه گیاهی به¬دلیل آلودگی¬های زیست محیطی پایین و همچنین قابلیت زیست تخریب پذیری بالا نسبت به روغن¬های پایه معدنی می¬تواند جایگذین مناسبی در صنعت شکل¬دهی فلزات باشد. هدف از این تحقیق ارزیابی عملکرد روغن¬های پایه گیاهی به¬عنوان سیال حامل نسبت به روغن¬های پایه معدنی (SAE 10W40 oil و پارافین) و در صورت امکان جایگزینی آن¬ها با روغن¬های پایه معدنی در صنعت شکل¬دهی فلزات به¬ویژه فورجینگ می¬باشد. این روغن¬ها به¬عنوان سیال حامل برای روانکارهای جامد پودری در نظر گرفته شده است. جهت ارزیابی عملکرد روغن¬های پایه گیاهی نسبت به روغن¬های پایه معدنی از پارامتر اصطکاک حاصل از شکل¬دهی استفاده شده است و جهت استخراج فاکتور اصطکاک برشی از آزمون فشار حلقه و منحنی¬های کالیبراسیون اصطکاکی استفاده گردیده است. کار تجربی با یک دستگاه پرس هیدرولیکی و نمونه¬های حلقه¬ای شکل از جنس آلیاژ آلومینیوم 2024 در دمای اتاق انجام شد. نتایج بدست آمده از انجام آزمایشات تجربی نشان داد که استفاده از روغن¬های پایه گیاهی به عنوان سیال حامل برای روانکارهای جامد پودری از راندمان و عملکرد مطلوبی نسبت به روغن های پایه معدنی برخوردارند. به¬طوری که در صورت استفاده از روغن¬های پایه گیاهی، فاکتور اصطکاک برشی نسبت به روغن¬های پایه معدنی 12% کاهش را نشان داد.

روغن¬های پایه معدنی، روغن¬های پایه گیاهی، اصطکاک، آزمون فشار حلقه، شکل¬دهی فلزات