نماز در آيين¬ها و اديان مختلف الهي به عنوان نمادي از اظهار بندگي و عبوديت معرفي شده¬است و صرفنظر از تفاوتهاي صوري و محتوايي¬آن، از چنان اهميّت و جايگاه ويژه¬اي برخوردار است که مي¬توان از آن به عنوان عالي¬ترين و بارزترين جلوة پرستش خدا در اديان ياد¬کرد. نظر به اهميّت موضوع، اين نوشتار برآن است که سيماي نماز را در اديان زرتشتي، يهودي و مسيحي به تصوير بکشد و با مراجعه به تاريخ اديان، اولاً وجوب نماز، قبل از اسلام را در آيين¬هاي آسماني به اثبات برساند و ثانياً کيفيت نماز در آن اديان و تفاوت آن را با نماز مسلمانان بيان کند.
